۵۵آنلاین :
علی جنتی بعد از همه حرف و حدیثهایی که شنید و تحمل کرد، بالاخره استعفایش را تقدیم رئیس جمهوری کرد و روحانی هم پذیرفت تا یکی از مطرحترین چهرههای دولت در ماههای پایانی از قطار کابینه خارج شود. محمد غرضی با گفتن این که "علی جنتی شبیه پدرش نیست" این جابهجایی را چنین ارزیابی کرده است:
- خروج وزیر ارشاد از کابینه و اجتمال جابهجاییهای دیگر در دولت را چطور تحلیل میکنید؟
خروج جنتی و دو وزیر دیگر در شرایطی اتفاق افتاد که از فردای بیست و چهارم اسفند سال 94 که "امیدی"ها به مجلس راه یافتند و جریان افراطیگیری برای مقطعی نامعلوم عرصه نظارت و قانونگذاری را ترک کرد. بحث و احتمالی با این مضمون به وجود آمد که رئیس جمهوری فرصت ایدهآلی را به دست آورده است تا با اعمال جابهجایی تنی چند از وزیران، کابینهاش را ترمیم کند که بنده مؤکدا تاکید میکنم که این مساله نه تنها فایدهای ندارد، بلکه میتواند هزینههایی را هم به پیکره دستگاه اجرایی کشور وارد کند. به هر حال وقتی در ماههای پایانی، وزیری بر کنار و وزیر جدید به جایش در وزارتخانه حاضر میشود. نمیتوان انتظار داشت که مدیر جدید در حالی که مدت محدودی فرصت دارد، خود را به آب و آتش بزند تا هم دست آوردی داشته باشد و هم این که خود را به عنوان وزیری لایق بشناساند. به همین دلیل میتوان تغییرات ماههای آخر را عاملی برای زمینگیر شدن و در نتیجه ضرر کشور دانست. پس با این توضیح باید بگویم که جدایی جنتی و بقیه نه تنها نمیتواند اتفاقی مثبت قلمداد شود، بلکه موجب به وجود آمدن نوعی رکود و رخوت در نظام مدیریتی خواهد شد.
- البته گروهی هم این طور عنوان میکنند که روحانی دیر به تغییر اقدام کرده است.
من نمیدانم چرا عدهای تا این حد به تغییر اصرار دارند که حالا از تاخیر در تغییرات صحبت میکنند. اگر در این چند ماهی که مجلس دهم شروع به کار کرده است، روحانی برای جابهجایی در کابینه تصمیمی نگرفته است. نشانگر این مساله است که در آن برهه تصمیم به ادامه همکاری با همکارانش گرفت و برای جابهجاییهای فعلی هم قطعا دلیلی دارد؛ البته مجلس هم در اوایل کار، گیر چندانی به وزیران نداد. اما وزیران ارشاد و آموزش و پرورش و ورزش، حرف و حدیثهایی را متوجه خود دیدند که در نهایت منجر به جابهجایی شد، آن هم در شرایطی که هیچکس خود را مقید به فرمانبرداری از وزیر چند ماهه نمیبیند.
- مشخصا درباره اتفاقاتی که حول محور تغییر وزیر ارشاد افتاد چه نظری دارید؟
درباره وزارت ارشاد وزیر ارشاد باید اظهار کنم که همیشه چنین حرفهایی طرح میشود و وزیران ارشاد همه دولتها اعم از اصولگرا و اطلاح طلب زیر ذرهبین یکسری منتقدانی بودند که اصرار زیادی دارند نقدهایشان اصولی است و باید جدی گرفته شود. این نوع تحرک هم ریشهاش در دوقطبی بودن جامعه است و طبیعی است که با نقد فرهنگی بیشتر میتوان رقیب را تخریب کرد و به همین دلیل وزارت ارشاد در ساختار سیاسی ایران، ابزاری برای رسیدن به اهداف آن چنانی سیاسی است.
- مشخصا درباره شخص آقای جنتی چه نظری دارید؟
ایشان چند دهه است که خود و زندگیاش را وقف انقلاب کرده و همین که در روزهای مبارزه "فراری:" بود. نشان از تاثیر تحرکات انقلابیاش دارد. بنده در سوریه، لبنان و نوفل لوشاتو با علی آقای جنتی بودم و با هم در راستای تحقق اهداف انقلاب همکاری میکردیم. من ایشان را آدمی میدانم که قطعا اگر فضا مهیا بود میتوانست در مسندی که قرار داشت تاثیرگذاری مثبتی از خود بر جای بگذارد و دقیقا به همین دلیل بعید میدانم که جانشینش بتواند به مانند سالهای 92 تا 95 این حوزه مهم را مدیریت کند. ای کاش آقای روحانی دندان به جگر میگذاشت تا عرصه فرهنگ و هنر که اتفاقا خیلی اهمیت دارد از دانش و تدبیر جنتی بیشتر بهره میبرد. ای کاش کشمکشهای سیاسی به طور منطقیتری ابراز وجود میکرد تا ایشان میتوانست همچنان در خدمت اهالی فرهنگ و هنر باشد.
- "پسر آیتالله" بودن چه شرایطی را برای علی جنتی رقم زد؟
علی جنتی از همان اول در صریحترین حالت ممکن اعلام کرد که نظراتش با نظرات پدرش یکی نیست و دیدگاههایی متفاوت نسبت به آنچه در ذهن و فکر آیتالله جنتی میگذرد، دارد. او از این طریق استقلال فرهنگی، کارکردی خود را نشان داد و به همین دلیل رخدادهای این چند سال اخیر و همچنین مساله استعفایش را نمیتوان به رئیس مجلس خبرگان رهبری مرتبط دانست. پس باید گفت که علی جنتی شبیه پدرش نیست.
- کارنامه کلی جنتی را با این توضیح که کار وزیر ارشاد به دلیل نوع ذهنیتهای حاضر در جامعه، اندکی از وزیران دیگر دشوارتر است، چگونه میبینید؟
اندکی نه، وزیر ارشاد کار بسیار بسیار بسیار مشکلتری نسبت به اعضای در طول این سیوهشت سال، هیچ وزیر ارشادی نتوانسته در دو دوره متوالی عضو کابینه بماند، الا آقای سید محمد خاتمی که البته ایشان هم در دوره دوم به دلیل ملاحضاتی استعفا داند. لذا باید گفت دخالت اشخاص درباره مسائل فیمابین موجب شده تا هم علی جنتی و هم سایر وزیران ارشاد نتوانند آنطور که باید، فعالیتهای خود را ادامه بدهند. به هر حال طبیعی است که هیچکس نتواند زیر فشارهای شدید، آرامش لازم را برای برنامهنویسی و اجرای برنامههای نوشته شده داشته باشد.
- حرفی، نکتهای مانده است؟
ببینید! دولت، منتخب مردم است و مردم در 24 خرداد برای رهایی از یک "شر" به روحانی رای دادند. اما همان رای دهندگان هم میدانند که قرار نیست "همه مشکلات با یک دولت حل شود". اگر خاطرتان باشد وقتی در جریان رقابتهای انتخاباتی از من درباره وضعیت فرهنگی سوال کردند. این طور گفتم که وضعیت فرهنگ با تغییر دولت و وزیر فرهنگ و ارشاد تغییر نمیکند و تغییرهای لازم فرهنگی باید از دل جاممعه صورت بگیرد. این که یک وزیر ماموریتی را میپذیرد و به دلیل ناهنجاریهای رفتار گروهی دچار تناقض میشود، به هیچ وجه تقصیر وزیر نیست.
منبع : نسیم بیداری
دیدگاه تان را بنویسید