تاریخچه کوکی

کوکی اولین بار در قرن هفتم در شهر سیستان پخته شد. از زمان کشف چغندر قند به عنوان یک گیاه شیرین و با صنعتی شدن تولیدات قند و شکر روند پخت انواع شیرینی هرروز متداول تر و مرسوم تر از قبل شد.

این خوراکی خوشمزه خیلی اتفاقی کشف شد. در آن زمان که نان را در تنور می‌پختند برای این‌که مطمئن شوند تنور حسابی گرم شده یک تکه خمیر کوچک داخل تنور می‌ انداختند و بعد از پخت نان این تکه خمیر هم حسابی برشته و خوش طعم شده بود و آن را میخوردند. بعدها که شکر و کاکائو و سایر چاشنی‌ها وارد صنعت آشپزی شدند این تکه خمیر برشته هم رنگ و لعاب خوشمزه‌ تری به خودش گرفت و اینگونه بود که کوکی خلق شد.
بعد ازاولین دوره پخت این شیرینی ها –کوکی خارجی‌ ها و کلوچه ما ایرانی‌ ها- کوکی در ایران و کشورهای نزدیکش طرفداران بسیاری پیدا کرد.

کوکی‌ معمولاً به عنوان یک کیک کوچک، نازک و شیرین تعریف می‌شود. بر حسب این تعریف هر نوع کیک یا شیرینی ترد و نرمی که با آرد، تخم مرغ و نوعی چربی (کره یا روغن) درست ‌شود را می‌توان کوکی نامید.
یک خوراکی لذیذ و خوشمزه که در خاورمیانه آن را با انواع غلات، شهد و عسل و انواع مغز و آجیل فراوان (انواع باقلوا و مسقطی و کلوچه)، در اروپا و ترکیه بیشتر به عنوان صبحانه و بیشتر با انواع میوه فصل مثل انواع تارت و کیک شکلاتی و در قسمت شرقی آسیا با پایه اصلی برنج می‌پزند.