آشپزی نسیم علیخانی
برای اطلاع از حواشی مسابقات اسکار آشپزی نسیم علیخانی با ما در ادامه همراه باشید.
دو شب پیش کریستین امان‌پور، مجری ایرانی-آمریکایی معروف سی‌ان‌ان که اتفاقا مصاحبه‌های معروفی با سران مملکت داشته، یک گفت‌وگوی جالب با آشپز ایرانی داشت که بخشی از آن در یوتیوب این کانال هم منتشر شد. «نسیم علیخانی» نام همین آشپز ایرانی است که درباره مدرن کردن غذاهای کلاسیک ایرانی توضیح می‌دهد. در واقع به جز سی‌ان‌ان این هفته نام این زن اصالتا اصفهانی، بارها به راس اخبار رسانه‌های دیگر دنیا هم رسید. چرا؟
چون فروردین ماه به عنوان یکی از نامزدهای جایزه بهترین آشپز نیویورک معرفی شد و این هفته تا مرحله فینال هم پیش رفت ولی در نهایت روز دوشنبه نتوانست با این جایزه مهم آمریکایی به خانه برگردد. جایزه‌ای معروف به «جیمز برد» که یکی از بالاترین افتخارات در صنعت رستوران‌داری آمریکا محسوب می‌شود؛ تا جایی که برخی آن را «اسکار دنیای غذا» می‌نامند. در این رقابت نسیم علیخانی در مرحله فینال به آشپز کره‌ای به نام جونگهیون پارک برخورد و در نبرد اصفهان با سئول بازی را واگذار کرد.
سفیر کشور دیگر یا میزبان کاخ سفید؟
الحق جذاب‌ترین بخش مراسم نوروز امسال در کاخ سفید مربوط به سفره رنگین ایرانی و آن سبزی پلو و ماهی جذابی بود که در میان این سفره و لابه‌لای ظرف‌های ته‌چین، سالاد شیرازی، ترشی و سبزی خوردن جا خوش کرده بود و چشم‌ها و تمام نگاه‌ها را به ضیافت تماشای خود دعوت می‌کرد.
این افراد به هیچ وجه از آویشن استفاده نکنند! | بررسی مضرات آویشن
تمام اقلام موجود در این سفره کمتر دیده شده نتیجه زحمات نسیم علیخانی بود. در گفت‌وگو با امان‌پور، علیخانی مصاحبه‌اش را اینطور شروع می‌کند: «واقعا زندگی یک راز است. من نمی‌دانم که این سفر 30، 40 ساله را از کجا توضیح بدهم. یک روز می‌خواستم قاضی بشوم. حتی در دانشگاه روابط بین‌الملل خواندم تا سفیر یک جایی بشوم و هنوز نمی‌دانم که چرا این کار را کردم. اما همیشه در کنار همه این‌ها آشپزی را دوست داشتم.»
علیخانی اگرچه به قول خودش سفیر کشوری نشد اما سیب طوری چرخید که او نه به عنوان سفیر ایران بلکه به عنوان یک آشپز چیره‌دست و حاذق، میزبان بسیاری از افراد برجسته عالم سیاست باشد. چیز دیگری که از زندگی او می‌دانیم این است که وقتی 23 ساله بوده ایران را ترک می‌کند و سال 1983 تنهایی به نیوجرسی می‌رسد. در کالج انگلیسی کویینز درس می‌خواند و مدتی در یک فست‌فود ارزان هم کار می‌کند. در نهایت اما اتفاق سرنوشت‌ساز در 59سالگی او می‌افتد که رستوران خود به نام «سفره» را در محله بروکلین نیویورک افتتاح می‌کند.
آهنربایی به نام «سفره» در دل بروکلین
اینطور که نسیم روایت کرده از 12 سالگی آشپزی می‌کند یعنی زمانی که مادرش برای اولین‌بار از او خواست برای مهمانان غذا بپزد. این آشپز ماهر قبل از اینکه رستورانش را افتتاح کند کتابی پرفروش درباره آشپزی ایرانی هم منتشر کرد. او در رستوران «سفره» به سراغ غذاهای اصیل و خوراک‌های اقوام ایرانی رفت و ادعای گزافی نیست اگر بگوییم نام بسیاری از این غذاها برای ما ساکنان ایران نیز ناآشنا و غریبه است.
در نیویورک که روزبه‌روز رستوران‌ها کوچک و کوچک‌تر می‌شوند و بیش از هر چیزی به سوراخی روی دیوار می‌مانند، معماری خاص و دلربای ایرانی رستوران بزرگ سفره مانند آهنربایی عمل کرد که رهگذران را فارغ از ایرانی یا خارجی بودن‌شان به داخل می‌کشید. مکتب آشپزی ایرانی هم به عنوان یکی از معدود بقایای آشپزی طولانی جهان که ملغمه‌ای از رنگ و بو و طعم‌های بی‌نظیر است کار را تمام می‌کرد و روزبه‌روز به تعداد مشتری‌های رستوران سفره می‌افزود.
سفره در همان سال اول به «هیجان‌انگیزترین رستوران ملل» موجود در نیویورک مشهور شد. جذابیت و کشش سفره و غذای ایرانی سبب شد که علیخانی دو بار به عنوان برترین سرآشپز سال نیویورک انتخاب شود. این افتخارات منجر به دعوت از او به عنوان سرآشپز مراسم مت‌گالای سال ۲۰۲۱ شد و زمان سرو نوشیدنی، از مهمان‌ها با چیزی شبیه رنگینک پذیرایی کرد. درخشش علیخانی در مراسم مت‌گالا و غذاهایی که او با تلفیقی از مکتب آشپزی ایرانی و سفره‌آرایی آمریکایی در این مراسم ارائه کرد، سبب شد تا او به عنوان آشپز مراسم نوروز به کاخ سفید دعوت شود.
سه سوته و بدون آرد کیک شکلاتی درست کن | دستور پخت کیک شکلاتی بدون آرد
آمریکایی‌ها کدام غذای ایرانی را دوست دارند؟
جالب است بدانید پرفروش‌ترین غذای رستوران سفره که طرفداران پر و پا قرصی هم میان خارجی‌ها پیدا کرده، باقالی‌پلو با ماهیچه به همراه روغن کرمانشاهی است. مشهورترین پیش‌غذایی که هرچه می‌گذرد به شهرتش افزوده می‌شود و جای پای خود را در نیویورک سفت‌تر می‌کند، نان سنگک کنجدی به همراه پنیر و گردوی ایرانی و سبزی خوردن است.
علیخانی یک نوشیدنی ابداعی به نام «شام زعفران» دارد که مخلوطی از عرقیجات و هل و زعفران است و طرفداران خاص خود را دارد. در میان دسرها نیز خورش ماست اصفهانی اسم بیشتری در کرده است. اما جالب است بدانید محبوب‌ترین بخش سفره ایرانی برای آمریکایی‌ها، از رئیس‌جمهور این کشور گرفته تا داوران مسابقات آشپزی و مشتری‌های رستوران، ته دیگ است.
علیخانی می‌گوید خودش هم شیفته و شیدای ته دیگ است و از آنجایی که در سنت ایرانی ته دیگ پیش از هر کسی به بزرگان نشسته بر گرد سفره تعارف می‌شده و به طور معمول به او و دیگر کودکان نمی‌رسیده، یکی از ریشه‌های این عشق سرشار را می‌توان در حسرت‌های کودکی جست‌وجو کرد.
به گفته او راز ته‌دیگ خوشمزه در ۳ چیز نهفته است؛ برنج ایرانی، زعفران و آشپزی با عشق. همانطور که می‌دانید آشپزی ایرانی کار سخت و زمان‌بری است و علیخانی می‌گوید آشپزی با عشق میراثی است که از مادران ایرانی وام گرفته است و با اتکا به همین عشق و البته مصرف روزی ۴ قرص مسکن برای کاهش درد کمر و ستون فقراتش، برنج آبکش می‌کند و ته دیگ زعفرانی بار می‌گذارد. او تاکید می‌کند که غذای ایرانی هر کجا که سرو شود با خود بو، آرامش و امنیت خانه را به ارمغان می‌آورد و این اعجاز فرهنگ ایرانی و حسی است که منجر به موفقیت رستوران سفره شده است.
در یکی از گزارش‌هایی که از این زن 63ساله این هفته منتشر شد او گفته که جایزه آشپز نیویورک همیشه فقط به جوان‌ها می‌رسد. او می‌گوید که معمولاً «یک جوان با خالکوبی‌های زیاد که پیج شگفت‌انگیزی در اینستاگرام» دارد کانون توجه صنعت رستوران‌داری قرار می‌گیرد و می‌خواهد این رسم را تغییر دهد. با این حال دو شب پیش با انتشار گزارش نهایی جوایز، جایزه آشپز برتر به او نرسید و سرآشپزی به نام جونگهیون پارک با این جایزه به خانه رفت.
یک آشنایی نزدیک‌تر با رقیب
مسابقه در سطوح متفاوتی برگزار می‌شود که شامل این رده‌بندی‌هاست: بهترین رستوران، بهترین رستوران جدید، بهترین رستوران‌دار، بهترین نانوایی، بهترین شیرینی فروشی، مهمان‌نوازترین ایرلاین آمریکایی، بهترین کلاب، بهترین سرآشپز در هر ایالت و بهترین سرآشپز در کل آمریکا.
در رقابت این دوره، جایزه به یک مرد جوان اهل کره‌جنوبی رسیده که پس از گرفتن مدرک خود در رشته علوم غذایی در دانشگاه کیونگ هی در سئول، رستوران خود را در نیویورک آمریکا افتتاح کرده. البته نه به این سر راستی و مستقیمی بلکه قبل از این‌ها او به سی کشور دیگر سفر و زیر نظر سرآشپزهای برجسته‌ای در استرالیا، انگلیس و دیگر کشورها کار کرده تا به اینجا رسیده.
بعد از کار کردن با همه آنها تازه با روش یک آشپز دیگر در سئول آشنا می‌شود که غذاهای کره‌ای را به روزرسانی می‌کند. این دوره آموزشی را کنار او می‌گذراند و سپس به نیویورک نقل مکان می‌کند. او در نیویورک اول سرآشپز یک رستوران دیگر می‌شود و کمی بعد به همراه همسرش رستورانی به نام اتومیکس راه می‌اندازند که همه مزه‌ها در آن الهام گرفته از غذای کره‌ای است. همان رستورانی که به خاطر آن نگذاشت دست نسیم علیخانی به این جایزه مهم برسد.
ازداشتن چنین هموطنانی به خود میبالیم.... موفق باشی نسیم جان....