ترامپ ژاپنی
ترامپ ژاپنی هم با شعار «اول ژاپن» آمد!
ظهور حزب پوپولیست سان‌سیتو به رهبری سوهی با شعار «اول ژاپن»، رأی‌دهندگان جوان و ناراضی را به خود جلب کرده است. کامیا که خود را معادل ژاپنی دونالد ترامپ می‌داند، توانسته حمایت قابل توجهی کسب کند.
مراکز رأی‌گیری در ژاپن امروز یکشنبه (۲۹ تیرماه) باز می‌شوند؛ جایی که رقابت بر سر نیمی از صندلی‌های مجلس علیا در نخستین انتخابات ملی پس از به قدرت رسیدن نخست‌وزیر جدید «شیگیرو ایشیبا» صورت خواهد گرفت.
ظهور احزاب راست‌گرای پوپولیست که برای رای‌دهندگان جوان جذابیت دارند، تهدیدی برای حزب لیبرال دموکرات و شریک ائتلافی‌اش محسوب می‌شود؛ خصوصا حالا که بر اساس نظرسنجی‌ها ممکن است صندلی‌ها و حتی شاید اکثریتشان در خطر باشد.
در آستانه این انتخابات، ژاپن با چهار مشکل بزرگ دست و پنجه نرم می‌کند: مذاکرات نه چندان راحت تجاری با واشنگتن، چینی جسورتر، جمعیتی رو به پیری و شدیدترین افزایش قیمت در ۳۰سال اخیر که از میان آن‌ها، مورد آخر بزرگ‌ترین مشکل رای‌دهندگانی است که درآمدهایشان به تناسب افزایش نیافته است. به‌طور خاص، قیمت برنج مشکل بزرگی است که به‌دلیل مشکلات زراعی و سیاست‌های دولتی دوبرابر شده است.
همچنین نارضایتی روزافزون درخصوص ایالات متحده نیز که دیگر مانند گذشته متحد قابل اتکایی به نظر نمی‌رسد، به چشم می‌خورد. پس از تهدید ترامپ مبنی بر اعمال تعرفه ۲۵درصدی بر صادرات کشورشان به ایالات متحده در روز اول اوت در صورتی که توکیو بازارهای برنج خود را باز نکند و توافقی مبنی بر خرید بیشتر خودروهای آمریکایی انجام ندهد، بسیاری از ژاپنی‌ها احساس می‌کنند که توسط دولت ترامپ مورد خیانت واقع شده‌اند.
مهاجرت هم به‌عنوان یکی دیگر از مسائل ظاهر شده است، آن هم به این دلیل که ژاپن در سه سال گذشته یک‌میلیون کارگر خارجی را برای پر کردن خلأ ایجادشده توسط جمعیت رو به پیری خود وارد کشور کرده است. درحالی‌که ساکنان غیربومی تنها ۳درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، احزاب پوپولیستی مانند «سان‌سیتو» موفق به جلب نظر رای‌دهندگان با وعده‌هایی مبنی بر محدودیت مهاجرت شده‌اند.
در حال حاضر جمعیت ساکنان غیربومی ژاپن به عدد ۳میلیون و ۸۰۰هزار نفر می‌رسد؛ عددی که در سه‌سال گذشته با ورود کارگران از سایر نقاط آسیا به میزان یک‌سوم افزایش یافته است. در روندی آشنا، فضای مجازی مبدل به زمین بازی بر علیه مهاجران شده است؛ جایی که مهاجران برای اخلال در نظم اجتماعی معروف ژاپن و مواردی همچون نپرداختن قبض‌های درمانی و رانندگی در سمت اشتباه جاده سرزنش می‌شوند.
همه اینها در حالی است که بر اساس آمار پلیس نرخ جرم و جنایت خارجی‌ها تقریبا همانند خود ژاپنی‌ها است. اما این مانع از بهانه قرار دادن جرم و جنایت خارجی‌ها توسط نامزدهای پوپولیست و هوادارانشان برای محدود کردن مهاجرت نشده است
ژاپن هر سه سال، انتخابات مجلس علیا را برگزار می‌کند. این دوره، تصمیم‌گیرنده سرنوشت ۱۲۴کرسی از ۲۴۸صندلی خواهد بود. رای‌گیری از ۷صبح تا ۸شب طول خواهد کشید و نتایج نهایی در اوایل فردا دوشنبه (۳۰ تیرماه) منتشر خواهند شد.
بر اساس نظرسنجی‌ها، ائتلاف حزب لیبرال دموکرات و کومیتو (حزب کوچک بودایی) ممکن است ۱۰ تا ۲۰صندلی خود را از دست بدهند. ایشیبا هدف را حفظ اکثریت ائتلاف ذکر کرده که معنای پیروزی در ۵۰کرسی از ۶۶ کرسی ائتلاف است که سرنوشتشان در این انتخابات تعیین می‌شود. اگر این هدف شکست بخورد، او شاید با درخواست‌هایی مبنی بر استعفا روبه‌رو شود.
اگر ائتلاف پیروز یا موفق به گسترش اکثریت خود شود، ایشیبا فضای تنفسی لازم برای مذاکره با واشنگتن و تصویب بودجه دفاعی کم‌سابقه برای تقابل با چین را پیدا می‌کند. پیروزی محدودتر ممکن است به تشجیع رقبایش در داخل حزب منجر شود و شکست ائتلاف حاکم می‌تواند منجر به مشکلات متعددی ازجمله در تصویب بودجه‌ها و پیمان‌ها بشود. همچنین تغییر کنترل در مجلس اعلی می‌تواند منجر به انتخابات زودهنگام برای یک مجلس عوام قوی‌تر بشود.
حزب سان‌سیتو؛ معادل ژاپنی ترامپ
در بطن این چالش، ظهور حزب پوپولیست سان‌سیتو به رهبری سوهی کامیا قرار دارد که با شعار «اول ژاپن»، رای‌دهندگان جوان و ناراضی را به خود جلب کرده است. کامیا که خود را معادل ژاپنی دونالد ترامپ می‌داند، توانسته حمایت قابل توجهی کسب کند.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند سان‌سیتو که پنج سال پیش وجود نداشت، اکنون می‌تواند به جایگاه سوم دست یابد و بین ۱۰ تا ۲۰کرسی کسب کند. پیام اصلی این حزب بر ترکیبی از ملی‌گرایی و مسائل اقتصادی متمرکز است: محدود کردن مهاجرت، لغو مالیات ۱۰درصدی بر مصرف که باری بر دوش جوانان تلقی می‌شود و اقدامات مربوط به نیروهای نظامی برای کاهش وابستگی به ایالات متحده.
تمرکز این حزب بر مشکلات اقتصادی مانند راکد ماندن دستمزدها و افزایش قیمت‌ها با بسیاری از رای‌دهندگان، به ویژه مردان جوان که از وضع موجود سرخورده شده‌اند، ارتباط برقرار کرده است. این پدیده، ظهور نوعی پوپولیسم راست‌گرای خشمگین را نشان می‌دهد که پیش از این در ژاپن کمتر دیده شده بود.
این در حالی است که رقبا و بسیاری از رسانه‌های داخلی ژاپن این حزب را به بیگانه ستیزی متهم می‌کنند و معتقدند رهبر این حزب در حال هدایت خشم عمومی ناشی از قیمت‌های رو به افزایش و دستمزدهای راکد به سوی جمعیت رو به فزونی غیربومیان ژاپن است و حتی در بیرون سخنرانی‌های کمپین او معمولا تعداد اندکی از تظاهرات‌کنندگان با پلاکاردهایی حاوی پیام‌هایی با مضامین «نه به نفرت علیه غیر ژاپنی ها» نیز به چشم می‌خورند.
عملکرد سان‌سیتو در این انتخابات، نه تنها سرنوشت ائتلاف حاکم را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بلکه به‌عنوان یک شاخص کلیدی برای سنجش آینده جریان‌های پوپولیستی و شکاف‌های اجتماعی در چشم‌انداز سیاسی ژاپن عمل خواهد کرد