صف یک آشپزخانه سوپ در منطقه تراستور شهر رُم با سرعت بسیار کندتری نسبت به قبل از شیوع کرونا حرکت می‌کند. یک دلیلش قوانین اجباری برای رعایت فاصله اجتماعی است اما با این حساب هم صف‌ها همچنان خیلی طولانی‌تر از آن دوران است. لوسیا لوچینی، مدیر این آشپزخانه که از سوی خیریه کاتولیک «سن اگیدیو» اداره می‌شود، می‌گوید:
«ما از سرو روزی ٣٠٠ وعده در زمان مشخص به ٥٠٠ وعده غذایی رسیده‌ایم. در روزهای ابتدایی قرنطینه شرایط بسیار سخت و دشوار بود و اکنون نیز با وجود تعداد زیادی از مردم بی‌خانمان که به اینجا می‌آیند، شرایط سخت‌تر شده است. بسیاری از آنها نگران هستند و نمی‌دانند چه اتفاقی در حال رخ‌دادن است. جمعیت آن‌قدر زیاد می‌شود که گاهی پلیس برخی از آنها را ذیل قانون تجمع در خیابان جریمه کرده است. بسیاری از افراد جدیدی که پیشتر آنها را ندیده بودیم، برای خوردن سوپ به اینجا می‌آیند. برخی از آنها اخیرا کار و درآمد خود را از دست داده‌اند و هیچ خانواده‌ای هم ندارند که پیش آنها بروند.»
، چهره‌های جدید در صف غذا بخش کوچکی از یک میلیون ایتالیایی هستند که امسال به زیر خط فقر کشیده شده‌اند. این آمار را انجمن کشاورزان کلدیرتی ایتالیا اعلام کرده است.
لورنزو بازان از مشاوران اقتصادی انجمن کلدیرتی به گاردین گفته است: «آنچه که اکنون شاهد آن هستیم، جلوی چشم همه در حال روی دادن است. خانواده‌هایی که شاید پیش از این شرایط دشواری نداشتند، حالا مجبور به تحمل بار سنگین بحران اقتصادی حاصل از کرونا هستند. شرایط آنها به قدری بد شده که برای سیرکردن شکم خود باید به خیریه‌ها مراجعه کنند.»
کمی آن طرف‌تر از آشپزخانه، یک کاخ قدیمی قرن هفدهمی قرار دارد؛ جایی که در همین ماه جوزپه کونته، نخست‌وزیر ایتالیا، میزبان گفت‌وگوهایی با هدف نجات اقتصاد کشور بوده است. او در آنجا گفت که ایتالیا احتمالا فراتر از کاهش ١٠درصدی پیش‌بینی‌شده تولیدات داخلی با کاهش مواجه خواهد شد و این اقدامات برای جلوگیری از از بین رفتن سیستم گردشگری است که نمی‌تواند تا ماه سپتامبر که دولت می‌خواهد برنامه راه‌اندازی اقتصاد کشور را ارایه دهد، دوام بیاورد.
سخنان کونته برای افراد و شرکت‌های شدیدا آسیب‌دیده ایتالیایی خیلی امیدوارکننده نبود. سیستم بروکراتیک کند و پر از مانع ایتالیا باعث شده تا فقط ٣٠درصد شرکت‌های آسیب‌دیده بتوانند در مدت قرنطینه بودجه وعده داده‌شده از سوی دولت را دریافت کنند و بسیاری از صاحبان سرمایه در ایتالیا همچنان منتظر وام‌های بانکی مورد حمایت دولت هستند. در عین حال، هزاران کارگر هنوز بخشی از طرح کمک‌هزینه واریزی دولت را دریافت نکرده‌اند.
ولفانگو پیکولی، مدیر شرکت تحقیقاتی تنئو مستقر در لندن می‌گوید: «تأخیرهای بسیار زیادی در پرداخت هزینه‌ها و کمک‌هزینه‌ها به افراد و شرکت‌های کسب‌وکار وجود دارد در حالی که هنوز همه افراد چشم‌شان به دنبال آمار و ارقام است، درنهایت فقیرترین و آسیب‌پذیرترین اعضای جامعه چشم‌انتظار دریافت پول از دولت هستند و این خود مشکلی بزرگ است.»
در حالی که رهبران در حال دست‌وپنجه نرم‌کردن با اقتصاد هستند، بخش بزرگی از جامعه برای نجات از این وضعیت دست به دامان خیّرین و گروه‌های اجتماعی شده‌اند. در رُم بسیاری از سوپرمارکت‌ها گزینه‌ای به نام « spesa sospesa» یا «خرید معوق» را ارایه کرده‌اند. طبق این طرح خریداران می‌توانند اقلام و خوراکی‌هایی خریداری کنند و در همان‌جا قرار دهند تا خیریه‌ها بیایند و آنها را به دست فقرا برسانند. هفته گذشته پاپ فرانسیس صندوقی را با هدف کمک به خانواده‌های این شهر که در حال دست‌وپنجه‌نرم‌کردن با فقر هستند، تأسیس کرد.
گروه «نونا رُما» در حال حاضر بسته‌های غذایی را به ٧ هزار و ٥٠٠ خانواده می‌رسانند. تعداد این خانواده‌ها پیش از کرونا حدود ٣٠٠ خانوار بود. آلبرتو کامپایلا از اعضای داوطلب این گروه است.
او می‌گوید: «اینها فقرای جدید هستند. در میان آنها کارگران روزمزدی دیده می‌شود که شغل خود را از دست داده‌اند. همچنین افراد جوانی را می‌بینیم که درآمد آنها به طرز چشمگیری کاهش پیدا کرده است.»
کامپایلا می‌گوید که دولت باید طرح درآمد پایه را گسترش دهد. طرحی که سال گذشته آغاز شده و به مردم در پرداخت اجاره‌ها کمک می‌کند. او می‌گوید: «این خطر جدی وجود دارد که بسیاری از مردم نتوانند اجاره‌خانه‌های خود را پرداخت کنند به این ترتیب آنها خانه‌های خود را از دست می‌دهند.»
با این حال ولفانگو پیکولی، مدیر شرکت تحقیقاتی تنئو، می‌گوید که فشار اصلی اقتصادی در ایتالیا هنوز خود را نمایان نکرده است و این فشار در پاییز به شکل واقعی احساس خواهد شد. ایتالیا امسال درآمدهای زیادی را در زمینه توریسم از دست داده است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که حدود ٤٠درصد شرکت‌های کوچک و متوسط از بین خواهند رفت.
دیدگاه تان را بنویسید