«مک‌ایر» سفیرانگلیس پس از اینکه دیشب هنگام حضور در اجتماع هنجارشکن مقابل دانشگاه امیرکبیر دستگیر و آزاد شد، در توئیتی امروز نوشته است: «می‌توانم تایید کنم من در هیچ اعتراضی شرکت نکردم. به رویدادی رفتم که گفته شده بود تجمعی به‌یاد قربانیان تراژدی پرواز 752 بود. طبیعی بود که بروم تا به قربانیان، که برخی از آنها بریتانیایی بودند، ادای احترام کنم. 5 دقیقه بعد از اینکه شعارها شروع شد محل را ترک کردم.»
مک‌ایر سفیرانگلیس در ادامه افزود: «بعد از ترک منطقه به‌مدت نیم ساعت بازداشت شدم. بازداشت دیپلمات‌ها در همه کشورها غیرقانونی است.»
با وجود این، یک منبع آگاه امنیتی گفته که مک‌ایر بعد از حضور مقابل دانشگاه، مشغول تحریک و ساماندهی معترضان بوده و بعد از آنکه نیروهای امنیتی به او مشکوک شدند وی را داخل یک مغازه بازداشت کردند.
این مقام امنیتی ابراز کرد: «سفیر انگلیس بعد از آنکه در حال تحریک و تصویربرداری از معترضان با نیروهای امنیتی مواجه شد، ترس و نگرانی از لو رفتن و بازداشت در او کاملاً نمایان بود؛ ترس زیادی به او غالب شده بود اما نیروهای امنیتی بر اساس قانون وی را تنها بازداشت کرده تحویل وزارت امور خارجه دادند.»
وی در پایان گفت: «انگلیسی‌ها همواره، وحدت و همدلی ملت ایران را تهدیدی برای خود تلقی کرده‌اند لذا بعد از حضور میلیونی آحاد مردم در مراسم تشییع پیکر سردار سلیمانی در حال برنامه‌ریزی برای انتقام از مردم ایران هستند.»
پیوست‌های تاریخی
برای مشخص‌تر شدن ابعاد مربوط به این حادثه باید منتظر گذشت زمان و شواهد بیشتر ماند، اما حضور مک‌ایر در تجمعات روز شنبه پیوست‌هایی تاریخی دارد که به‌سادگی نمی‌توان از کنار آنها عبور کرد. لندن دهه‌ها است که یکی از عاملان اصلی آشوب‌آفرینی در ایران بوده، اما شاید این مسئله، هیچ زمانی به‌اندازه حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در سال 1388 به‌صورت عیان و آشکار مقابل دیدگان عموم قرار نگرفته باشد.
از مدت‌ها قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در سال 1388 رسانه‌های غربی گزارش‌هایی منتشر می‌کردند که از تحرکات گسترده دولت‌های غربی به‌رهبری آمریکا و انگلیس برای انجام عملیاتی گسترده در داخل ایران خبر می‌دادند؛
به‌عنوان مثال، سال 2006، همزمان با تغییراتی که در سیاست خارجی آمریکا برای براندازی نرم در داخل ایران صورت داده بود دفتری مخفیانه به‌نام «گروه عملیات‌ها و سیاست‌های ایران و سوریه» برای اثرگذاشتن بر سیاست‌های داخلی دو کشور از جمله از طریق انتخابات راه‌اندازی کرد.
همکاری‌های دو کشور در این راستا تا مدت‌ها ادامه یافت و در ماه‌های منتهی به انتخابات ایران در سال 88 شدت گرفت، به‌عنوان مثال، آن‌طور که در یکی از اسناد «ویکی‌لیکس» عنوان شده انگلیس در ماه‌های نزدیک به برگزاری انتخابات «مرتبطان» خود در ایران را فعال کرده و از آنها خواسته بود از فضای سیاسی ایران در سطح توده مردم اطلاعاتی کسب کنند و آنها را در اختیار آمریکا قرار دهند.
چرا این جاسوس دیپلمات اخراج نمیشه آقایان باید پاسخگو باشند هیمنه پوشالی بریتانیای حقیر سالهاس که شکسته شده از چی میترسین از این شیر کاغذی.