زردچوبه که گاهی زعفران هندی یا ادویه طلایی نیز نامیده می شود، گیاه بلندی است که در آسیا و آمریکای مرکزی می‌روید. کورکومین ماده فعال زردچوبه است و خواص بیولوژیکی قدرتمندی دارد. طب آیورودا، سیستم درمانی سنتی هندی، زردچوبه را برای انواع بیماری‌ها توصیه می‌کند. طب غربی نیز شروع به مطالعه زردچوبه به عنوان مسکن و شفابخش کرده است.
در مطالعات متعدد، کورکومین، یک ترکیب قوی در زردچوبه شناخته شده است که می‌تواند تورم بدن را کاهش دهد. یکی از راه‌های افزایش مصرف زردچوبه، اضافه کردن آن به غذاها هنگام آشپزی است که در اکثر غذاها از زردچوبه استفاده می‌کنیم.
کورکومین موجود در زردچوبه می‌تواند تجدید حیات سلول‌های مغزی را نیز افزایش دهد. و آروماتیک - تورمرون، یک ترکیب فعال دیگری در زردچوبه است که می‌تواند رشد سلول‌های بنیادی عصبی در مغز را تا ۸۰ درصد افزایش دهد.
طبق بررسی وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA)، زردچوبه حاوی پتاسیم، آهن، منگنز و ویتامین c است و برای بیماری‌های پوستی، زخم‌ها، بیماری‌های گوارشی و بیماری‌های کبدی نیز استفاده می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید