۵۵آنلاین :
در ابتدای این نامه، قبل از بیان اصل موضوع، نویسندگان از ساخت این اثر هنری ابراز تاسف کرده‌اند. خب بهتر نیست ابتدا اصل موضوع به اطلاع مرجع عظیم‌الشأن برسد و بعد نظر و تاسف و تاثر نوشته شود؟ در ادامه نوشته شده که سریال در بزرگداشت شخصیت شمس تبریزی است، نوشته شده که با استفاده از بودجه‌های دولتی و ملی ساخته می‌شود، نوشته شده که این سریال قرار است از سیمای جمهوری اسلامی ایران روی آنتن برود و مردم را تحت تأثیر افکار منحرف صوفیه قرار دهد، نوشته شده که پخش این سریال عواقب خطرناکی دارد و…. در جواب همه این نوشته‌ها و گفته‌ها، آیت‌الله نوشته‌اند که «با توجه به این‌که این کار سبب ترویج فرقه ضاله صوفیه می‌شود، شرعا جایز نیست و باید از آن خودداری کرد.»
متاسفانه دفتر (بیت) برخی از مراجع عظام به دلیل درگیری در حوزه آموزش دینی و مسائل شرعی، کمتر در متن وقایع و رخدادهای فرهنگی-اجتماعی کشور هستند و گاهی همین، عامل اعتماد به گفته و شنیده‌ها و در نتیجه صدور برخی نظرها حاشیه‌ساز می‌شود. اما همه اینها دلیل نمی‌شود که از نویسندگان نامه استفتا -با همه دغدغه احتمالی‌شان- سلب مسئولیت شود. وقتی نویسندگان سهوی یا تعمدی به خودشان زحمت نداده‌اند تا حقیقت موضوع را دریافت کرده و بنویسند، چطور می‌شود به دستاوردشان اعتماد کرد؟ برای رسیدن به حقیقت باید اول از همه راست و درست نوشت.
چرا ننوشته‌اند که «مست عشق» یک فیلم سینمایی است و نه سریال، درباره زندگی مولوی است -که در بخش‌های مهمی با زندگی شمس تبریزی تلاقی دارد- و نه در بزرگداشت شخصیت شمس، محصول مشترک ایران و ترکیه است و از بودجه ملی و دولتی ارتزاق نخواهد کرد، تاکنون بنای پخش آن از سیمای جمهوری اسلامی نیست و ترس تاثیرگذاری عمومی آن و عواقبش بی‌معناست. در یک نامه چندخطی، به عمد یا سهو، چقدر خطا نوشته شده و نتیجه مورد دلخواه خود را از مرجع عالیقدر گرفته‌اند. آیا این نامه و سوال در اصلِ خود شرعی است؟ درست است؟
منبع : شهروند انلاین
دیدگاه تان را بنویسید