زبان عصر ما، زبان رسانه است

۵۵آنلاین :

در سال‌های اخیر روحانیون و طلبه‌های بسیاری پشت دوربین فیلمبرداری ایستاده و فیلمسازی می‌کنند؛ مستندسازی، فیلم کوتاه و حتی در مواردی فیلم‌های بلند داستانی از جمله ‌عرصه‌های دنیای تصویر است که روحانیون جوان نسبت به حضور در آن علاقه نشان داده‌اند. «امیر منیری» هم یکی از همان مستندسازهاست. اثر «من عروسک‌کوکی نیستم» او یکی از شاخص‌ترین آثار ساخته توسط طلبه‌ها در عرصه مستندسازی بوده که با واکنش‌های بسیاری همراه شده است. آن‌چه در ادامه می‌آید، شرح کوتاهی با این مستندساز روحانی است.

خُب، طلبگی کجا و مستند‌سازی کجا؟ چه شد که با باوجود مشغله‌های فراوان طلبگی، هنر را هم دنبال کردی؟ جمله‌ای از حضرت آیت‌الله جوادی‌آملی به این مضمون نقل شده که اگر پیامبری در این عصر مبعوث می‌شد، با زبان هنر می‌آمد. زبان عصر ما، زبان رسانه است؛ در عصر پیغمبر اسلام (ص) هم در شبه‌جزیره حجاز شعر و ادبیات جایگاه ویژه‌‌ای داشت، به همین دلیل مردم آن عصر قرآن را به‌ عنوان معجزه پیامبر اسلام(ص) پذیرفته‌اند. البته من منکر تبلیغ چهره‌به‌چهره نیستم؛ اما به تعبیری انتقال مفاهیم به وسیله رسانه تیراندازی‌ مسلسل‌وار و انتقال مفاهیم به صورت چهره‌به‌چهره تک‌تیر‌اندازی است. در آن شکل تک‌تیراندازی هدف مشخص و در نوع‌ اول وسعت تیراندازی بیشتر است، البته در زمین نبرد به هر دوشیوه نیاز است. این روزها با اصطلاح «روحانی سلبریتی» در فضای مجازی مواجه هستید؛ فعالیت روحانیون جوان را که در فضای مجازی با استقبال هم روبه‌رو شده، می‌پسندی؟ به نظرم آخوند‌ها نخستین دسته‌ای بوده‌اند که سلبریتی شده‌اند، در گذشته بیشتر چهره‌های شاخص روحانی بوده‌اند. نقل شده: بازیگران در جلسات آقای فلسفی حاضر می‌شده‌اند تا از حرکت بدن این واعظ در فیلم‌ها و سریال‌ها استفاده کنند. اما آن‌چه در فضای‌ مجازی اتفاق افتاده، یک حرکت جدید و تازه است، روحانیون حاضر در فضای‌ مجازی که اکثریت طلبه‌‌های جوان هم هستند، در ابتدای راهند. این حضور مثل کودکی که تازه نقاشی‌کردن را آموخته، ممکن است خطاهایی داشته باشد و گاهی هم خط‌ها از کادر خارج شوند. این اشتباهات طبیعی است. می‌گویند ایران از هر جهت بهشت مستندسازی است، با این جمله موافقی؟ در گذشته بله، به قول مهرداد اسکویی در دوره‌ای، ما در جشنوار‌ه‌های بین‌المللی درِ قابلمه را برمی‌داشتیم و مشخص می‌شد در ایران چه خبر است، جذاب بود؛ ایران یک فضای‌ بکر برای مستندسازی بود. اما اکنون همه طیف‌ها در مستندسازی اذعان دارند که امروز تنها نشان‌دادن و دوربین دست‌گرفتن کفایت نمی‌کند، سلیقه‌‌ها ارتقا پیدا کرده و الان باید فرم درست را بلد بود. در مورد مستند «من عروسک کوکی نیستم» صحبت کنیم، یک مستند انتقادی در عرصه آموزش ... . من عروسک کوکی نیستم، مستندی بود که در جشنواره رشد مستند از نگاه مردم و داوران حائز رتبه شد. ما در این مستند سعی کردیم ضمن این‌که مسائل تربیتی را نقد می‌کنیم، نحوه برخورد و رابطه یک روحانی با دخترهای امروز را نیز نشان بدهیم. در جلسه‌‌ای یک خانم که شاید از نگاه برخی جزو افراد مذهبی هم به شمار نیاید، می‌گفت: «من قبل از این مستند طلاب را که می‌دیدم، همیشه برایم سوال بود که اینها چه ربطی به ما دارند، اما با دیدن این مستند نگاه هم متفاوت شد.» متولد چه سالی هستی؟ ٦٧. از چه زمانی طلبگی را آغار کردی؟ من در دانشگاه فنی شمسی‌پور الکترونیک خواندم، از ‌سال ٨٧ هم وارد حوزه شدم و درحال حاضر درس خارج می‌خوانم. از اواسط طلبگی هم با کسب آموزش به عرصه مستند‌سازی روی‌ آوردم. نام آخرین آهنگی که گوش داده‌ای؟ آهنگ همایون شجریان با شعر سعدی «او می‌کشد قلاب را». از آوازخوان‌های سنتی کدام را بیشتر دوست داری؟ علیرضا قربانی و همایون شجریان. پاپ... سلطان محسن چاوشی. بهترین فیلم ایرانی که دیدی؟ آژانس شیشه‌ای. سریال‌های خارجی را هم دنبال می‌کنی؟ کم‌وبیش. سریال ١٣ دلیل را خیلی دوست داشتم. به نظرم هر فردی که در عرصه تربیت فعالیت دارد، این سریال را باید ببیند.

من عروسک کوکی نیستم مستند «من عروسک کوکی نیستم» روایتگر فرازونشیب‌های یک معلم پرورشی در مدرسه است که تلاش دارد با بکارگیری شیوه‌ای نوین، اثرگذاری خود را بر دانش‌آموزان دوچندان کند. در حقیقت، این معلم پرتلاش، نگاهی جدید به موضوع «پرورش» در نظام آموزش‌وپرورش کشور دارد و به نقد آن می‌پردازد. مستند ۵۸دقیقه‌ای «من عروسک کوکی نیستم» به کارگردانی امیر منیری و تهیه‌کنندگی سیدجمال عود سیمین در موسسه نجوای زلال هنر تولید شده است. این برنامه به فعالیت‌های دو مربی پرورشی در مدرسه دخترانه پرداخته و از تلاش‌های یک خانم و روحانی جوان در مدارس و جذب دانش‌آموزان می‌گوید. این مستند که به‌طور مصداقی یک مدرسه را در طول یک‌سال مورد بررسی قرار داده است، شیوه‌ای نوین برای امور پرورشی را به تصویر می‌کشد و نتایج آن را بعد از اتمام دوره به نمایش می‌گذارد. در این مستند خانم معلم پرورشی اخراج شده از مدرسه با کمک یک روحانی که از او در دوران فعالیت در مدرسه بهره می‌گرفت، در ادامه اقدام به تشکیل گروه جهادی ضحی به‌عنوان نخستین گروه جهادی دخترانه دانش‌آموزی کرده و از این طریق فعالیت‌های تربیتی خود برای دانش‌آموزان را پیگیری می‌کند و سبب اقدامات خیری ازجمله تهیه غذا برای کارتن‌خواب‌ها و تامین جهیزیه برای یک دختر شهید مدافع حرم می‌شود.