ارسال به دیگران پرینت

ابزاری نامتعارف برای قیام و سرکوب در فرهنگ آمریکایی!

«همه‌جایی بودن» یکی از ماهیت‌های دوچرخه‌ است؛ دوچرخه‌هایی که گاهی وسیله‌ای برای سرگرمی محسوب شوند و در برخی مواقع هم ارابه‌ای برای رقابت‌های ورزشی و گذران زندگی هستند. البته در هرج و مرج اخیر آمریکا هم یک ابزار برای قیام معترضان به نژادپرستی و هم اسلحه‌ای در دست پلیس برای سرکوب آن‌ها است.

ابزاری نامتعارف برای قیام و سرکوب در فرهنگ آمریکایی!

حدود ۲۰ روز از مرگ جورج فلوید در آمریکا می‌گذرد. مرگ ناگوار این انسان توسط پلیس آمریکا سبب شد تا راهپیمایی‌هایی مسالمت‌آمیز و خشونت باری در گوشه کنار جهان و ایالات متحده آمریکا با شعار «زندگی سیاه پوستان اهمیت دارد» شکل بگیرد. در این بین هرگاه تصاویر معترضان آمریکایی به نمایش گذاشته می‌شود، می‌بینیم «دوچرخه‌ها»  ابزاری همه‌کاره و قدرتمندی هستند که پلیس آمریکا از آن برای سپر دفاعی در برابر معترضان استفاده می‌کند و مخالفان به بی‌عدالتی و نژادپرستی هم آن را به عنوان وسیله‌ای برای جابه‌جایی آسان و سریع در تظاهرات به همراه دارند.

می‌توان مدعی شد، پس از مرگ جورج فلوید، دوچرخه‌ها به دلیل ارزان بودن، جابه‌جایی آسان، سهولت در تعمیر و نگهداری و ساماندهی به بی‌نظمی نقش برجسته‌ای در قیام سراسری آمریکا ایفا می‌کنند. به واسطه فعالیت آزادانه رسانه‌ها و شهروند خبرنگاران شاهدیم که چگونه در لس آنجلس، سان فرانسیسکو، پورتلند، شیکاگو، آتلانتا، میامی و ده‌ها شهر دیگر، معترضین شانه به شانه هموطنانشان با دوچرخه‌های خود رکاب می‌زدند تا در پی برقرار عدالت در آمریکا باشند. همچنین دوچرخه این امکان را برای پلیس فراهم کرده تا با توسل به اسلحه یا گاز اشک‌آور به سرکوب معترضان بپردازد.

 ابزار قیام، وسیله سرکوب

بنابراین می‌تواتن گفت که «همه‌جایی بودن» یکی از ماهیت‌های دوچرخه‌ است.  دوچرخه‌ها گاهی وسیله‌ای برای سرگرمی محسوب شوند و در برخی مواقع هم ارابه‌ای برای رقابت‌های ورزشی و گذران زندگی هستند. البته در هرج و مرج اخیر آمریکا هم یک ابزار برای قیام معترضان به نژادپرستی و اسلحه‌ای در دست پلیس برای سرکوب است.

حضور معترضان دوچرخه سوار در تظاهرات علیه تبعیض نژادی در آمریکا نشان دهنده یک روند فرهنگی اجتماعی و تغییر نگاه بزرگتری است؛ چرا که در نیم قرن گذشته اگر احیای دوچرخه سواری با دلایلی همچون توجه به  تغییرات آب و هوا، بحران‌های زیست محیطی، بهینه سازی اقتصاد، پیشگیری از همه گیری کرونا، سلامت فردی  و توجه به مفاهیم توسعه پایدار انجام می‌شد، اینک دوچرخه  ابزاری برای تغییر و همگرایی اجتماعی و دوچرخه‌سواران هم بشارت‌گران فرهنگی، سیاسی و امنیتی هستند.

صلح و استبداد دو روی سکه دوچرخه سواری

جنبشی که در آمریکا شکل گرفته و دوچرخه سوارانی که بخشی از آن هستند، مجسم کننده نوعی ایده فرهنگی ورزشی برای برقراری صلح، عشق، اتحاد و برابری طبقاتی و نژادی به شمار می‌آیند، اما کاربرد دوچرخه در جنبشی که اکنون در آمریکا شکل گرفته مصرف استبدادی هم دارد. چراکه در آمریکا مدلی از پلیس فعالیت دارد که به آنها «پلیس دوچرخه» می‌گویند. دربرخی از ایالت های آمریکا دوچرخه‌هایی در اختیار پلیس  قراردارد که آن‌ها می‌توانند به همراه شوکر، باتوم و گاز اشک از تجمع مردم جلوگیری  کنند.

 البته برخی از شرکت‌های دوچرخه سازی مانند «فوجی» در آمریکای شمالی ضمن وفاداری به اصول انسانی، ورزشی یا فرهنگی در بیانیه‌ای اعلام کرده است که فروش محصولات «دوچرخه پلیس» را پس از برخورد سرکوبگرانه وخشونت بار پلیس با معترضان متوقف کرده است.

تبعات منفی استقاده از دوچرخه برای سرکوب مردم

نتیجه اینکه اگر چه اعتراضات اجتماعی بخشی از فرهنگ عمومی جامعه مدنی و مدرن است و بخشی از روندهای یک جامعه به شمار رفته که می‌تواند بخش زیادی از فشارهای اجتناب‌ناپذیر جامعه مدرن را تخلیه کند، اما نحوه مدیریت  این اعتراضات نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چرا که می‌تواند تبعات منفی برای کلیت جامعه در پی داشته باشد.

استفاده قهری از دوچرخه توسط پلیس آمریکا با هدف سرکوب و کنترل اعتراضات نتیجه نا دلخواهی در پی خواهد داشت و این اجازه را به سایر دولت‌ها و حکومت‌ها می‌دهد تا با الگوگیری از یکدیگر برای کنترل آشوب و بحران‌های فرهنگی و اجتماعی از دوچرخه به عنوان یک سلاح علیه مردم استفاده کنند.

 

 

منبع : ايسنا
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه