رضا فهیمی کارگردان فیلم کوتاه «سفیدپوش» از آثار حاضر در سی و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران درباره این اثر گفت: این فیلم ۲۰ دقیقه‌ای در ژانر کودک ساخته شده است و قصه پیرزنی را روایت می‌کند که قالب پنیری را درست کرده است. او این قالب پنیر را به پسربچه‌ای به نام احمد می‌دهد، پدر احمد معلم روستاست و پیرزن از این پسربچه می‌خواهد پنیر و پیغامش را به پدرش برساند.
وی با اشاره به شرایط کرونایی بیان کرد: زمانی که فیلمبرداری این اثر تمام شد و به تهران بازگشتیم، متوجه شدیم کرونا شیوع پیدا کرده و به همین دلیل مراحل پس تولید «سفیدپوش» دچار مشکلات کرونایی شد.
فهیمی ادامه داد: متاسفانه کار فیلمبرداری و ساخت فیلم به گونه‌ای نیست که بشود پروتکل‌ها را کامل رعایت کرد چون کار به صورت گروهی است و گاهی در فضاهای بسته و گاهی در میان جمعیت به سر می‌بریم. برای مثال به یاد دارم یکی از بچه‌های فیلمساز می‌گفت بازیگر فیلمش از شرایط می‌ترسیده، به این فکر می‌کرده است که اگر ماسک نزند، ممکن است ناقل شود و پدر و مادرش مبتلا شوند به همین ترتیب به دلیل استفاده بلندمدت از ماسک و کمبود هوا به یکباره سر صحنه غش کرده است. البته می‌دانم که واقعاً این موضوعات در مقابل زحمات کادر درمان هیچ است و ما هم تافته جدا بافته نیستیم اما ما با ضبط فیلم سر و کار داریم و از آنجایی که قرار است این تصاویر ضبط‌شده به مخاطب ارایه شود، این موضوعات در اتمسفر کلی کار تاثیر می‌گذارد و البته گذاشته است.
این کارگردان در پایان با اشاره به اینکه در این سال‌ها در آثار سینمایی بیشتر به معضلات اجتماعی پرداخته می‌شود، گفت: می‌شود این موضوع را با گذشته مقایسه کرد، اگر نگاهی به گذشته داشته باشیم و فیلم‌ها را مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که آن موقع چه دغدغه‌هایی وجود داشته و حالا چه دغدغه‌هایی. به هر حال وظیفه و رسالت فیلمساز این است که در بین مردم و جامعه خود باشد، ببیند، کشف کند و واقعیت موجود را بازنمود کند. چیزهایی که ما می‌بینیم و در آثارمان به نمایش می‌گذاریم همه یک واقعیت اجتماعی است، فیلمساز هم همین‌ها را می‌بیند و به تصویر می‌کشد. هرچند گفته می‌شود درباره چیزهای سرخوشانه و خوب فیلم بسازیم ولی وقتی چنین موضوعاتی در سطح جامعه نیست، چه باید کرد؟
دیدگاه تان را بنویسید