کیهان: سوگواری دولتی برای بیضایی، نشانه بی‌هویتی فرهنگی دولت چهاردهم است

روزنامه کیهان نوشت: دولت چهاردهم هویت و قوه عاقله فرهنگی ندارد؛ این را می‌شود از پیام‌های تسلیت این روز‌های دولتمردان دید. آنها بدون هیچ شناختی از جریان‌شناسی فرهنگ ایران به خصوص در سال‌های پس از انقلاب و بدون هیچ ذهنیت مؤلفی در حوزه فرهنگ و هنر، واکنش‌هایی مقلدانه در سطح دلباختگان چهره‌ها (سلبریتی‌ها) در شبکه‌های مجازی از خود نشان می‌دهند.پس از سراسیمگی رئیس‌جمهور و دیگر دولتمردان در صدور پیام تسلیت برای مرگ کامران فانی، آنها روز گذشته در صدور پیام تسلیت برای مرگ بهرام بیضایی یک بار دیگر دستپاچه شدند و گوی سبقت را از یکدیگر ربودند. دست‌کم پنج مقام رسمی دولت که ارتباط چندانی هم با حوزه فرهنگ و هنر نداشتند طی بیانیه‌هایی جداگانه این ضایعه (!) را تسلیت گفتند. معلوم نیست معاون اجرائی رئیس‌جمهور، معاون توسعه روستایی و مناطق محروم، دستیار اجتماعی و رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت چه سنخیتی با این حوزه داشته‌اند که وظیفه خود دانسته‌اند بدون شناخت کافی از متوفی و جریان ضدفرهنگی حامی او در این موضوع ورود کنند. از طرف دیگر روزنامه‌های زنجیره‌ای نیز به سوگواری برای بهرام بیضایی پرداخته و مثل همیشه مرگ او در خارج از کشور را دستمایه خودتحقیری قرار داده‌اند. کیهان معمولا بنا ندارد به سوابق افراد تازه درگذشته بپردازد، اما با توجه به واکنش تعجب‌برانگیز دولتمردان مناسب دانستیم گوشه‌ای از سوابق بهرام بیضایی را مرور کنیم. بیضایی که در خانواده‌ای بهائی متولد و بزرگ شده بود، پیش از انقلاب ارتباطات وثیقی با رژیم پهلوی به خصوص دفتر فرح داشت و برای دفاتر فیلم‌سازی وابسته به اشرف پهلوی و برادران رشیدیان (از عوامل کودتای ۲۸ مرداد) کار می‌کرد. بیضایی حتی متقاضی استخدام در ساواک شد، اما با نظر منفی مدیران مربوطه به آرزویش نرسید!این حال و با نظر خطاپوش جمهوری اسلامی، او پس از پیروزی انقلاب هم به فعالیت پرداخت و عمده کارنامه کاری خود را در این مقطع به ثبت رساند. علی‌رغم این رواداری، بیضایی همواره مدعی بود به دلیل بیکاری و محدودیت‌ها ناگزیر از مهاجرت به آمریکا شده، و سال ۹۹ در اظهاراتی خلاف واقع مدعی شد ۳۰ سال در ایران شغلی نداشته و بیکار بوده است! این در حالی است که وی طی ۳۰ سالی که اظهار داشت بیکار بوده (یعنی سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۸۹ که مهاجرت کرد) بیش از ۴۰ کتاب (اعم از فیلمنامه و نمایشنامه و گفت‌و‌گو و مقاله) منتشر نمود، شش نمایشنامه به روی صحنه برد، هشت فیلم کوتاه و بلند ساخت و به اکران عمومی درآورد، هشت فیلم کارگردانان دیگر را تدوین کرد و چهار فیلمنامه برای سایر فیلمسازان نوشت، از جمله فیلمنامه اولیه «روز واقعه» که شامل بسیاری از تحریفات در مورد تاریخ اسلام بود ولی با اقدام برخی مسئولین سینمایی وقت، توسط مرحوم صفایی حائری (ع. ص) اصلاح شد. چنانچه بار‌ها خود بیضایی اذعان داشت، فیلم «روز واقعه» به هیچ‌وجه به فیلمنامه‌ای که او نوشته بود، شباهت ندارد! او همچنین مؤسسه تولید و پخش فیلم به نام «لیسار» تاسیس نمود و در برخی از دانشکده‌ها و آموزشگاه‌های هنری به تدریس مشغول بود. این حجم از فعالیت گسترده او پس از انقلاب در حالی بود که بیضایی در سال‌های پیش از انقلاب تنها ۳ نمایش روی صحنه برد و ۶ فیلم بلند و کوتاه ساخت!