ارسال به دیگران پرینت

نان مردم | ارز ترجیحی | ارز ترجیحی

نان مردم را نبُرید | ارز ترجیحی با یارانۀ نقدی خانوارها تأمین می‌شود

وقتی 75 میلیون ایرانی هر ماه یارانه 45 هزار تومانی دریافت می‌کنند می‌توان یارانۀ 60 میلیون نفر را حذف کرد و به تأمین ارز ترجیحی اختصاص داد. نان واجب‌تر است از پول بی‌ارزش.

نان مردم را نبُرید | ارز ترجیحی با یارانۀ نقدی خانوارها تأمین می‌شود

 توجیه دولت و مجلس برای حذف ارز ترجیحی این است که 30 هزار میلیارد تومان آن را نمی‌توانند تأمین کنند. به خاطر همین باید شاهد افزایش قیمت اقلام آردی مثل نان و ماکارونی و بعد از این روغن و دارو و تخم مرغ و مرغ باشیم.

  فعلا البته در اولی مانده‌اند و دارند تصمیم می گیرند یارانه نقدی بدهند یا کالابرگ (کوپن) منتشر کنند و در حال مطالعه‌اند و با اظهارات ضد و نقیض وضعیت کمیک – تراژیکی ایجاد کرده‌اند.

  به هر حال عجالتاً نمی‌خواهند اقتصاد را به برجام گره بزنند و سفره‌ها را گره زده‌اند و نگاه‌شان به داخل است منتها زیادی داخل شده اند. داخل جیب‌مان شده‌اند. منتها قول داده‌اند دوباره در جیب‌تان می‌گذاریم! اما پیداست که مخاطب این جمله همۀ یارانه بگیرهای کنوین نیستند و وقتی صحبت از مردم می‌کنند مرادشان مردم فقیرتر است تا جایی که این تلقی درگرفته که در نگاه دولت فعلی دولت یک کمیتۀ امداد بزرگ است!

    منتها وقتی 75 میلیون ایرانی هر ماه یارانه 45 هزار تومانی دریافت می‌کنند کافی است 15 میلیون را نگاه دارید و یارانۀ 60 میلیون نفر دیگر را حذف کنید و به همین ارز ترجیحی اختصاص دهید! 


60 میلیون ( 6 با هفت تا صفر) را ضرب‌در 45 هزار ( 45 با سه تا صفر) و ضرب‌در 12 کنید. می شود 32 هزار و 400 میلیارد تومان!


  فقط لطف کنید پس از آن سازمان هدف‌مندی یارانه‌ها را هم منحل کنید. چون هر از گاهی هدف‌مندی را دوباره و سه‌باره هدف‌مندی می‌کند و در حال حاضر تبدیل شده به سازمانِ هدف‌مندیِ یارانه‌های قبلا هدف‌مند شده!

 

  بر سر پولی که متعلق به ملت است منت نگذارید. نان ارزان، حق مردم است. مهاجر خارجی هم اگر می‌خورد کار می کند و حق دارد نان بخورد. درد اما اگر 30 هزار میلیارد تومان است این 30 هزار میلیارد تومان با اختصاص یارانۀ 45 هزار تومانی 60 میلیون ایرانی قابل تأمین است.


  توجیه آن هم این که مردم دوست ندارند 20 تومان در جیب‌شان بگذارید 200 تومان بردارید!

 

 
 
 

 

منبع : عصر ایران
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    • علی ارسالی در

      با سلام اول برو قیمت خودرو و و و و را ساماندهی کن که سر به فلک کشیده شده چندین ساله بازی کارتونی موش و گربه طام و جری را به راه انداختید که همیشه دنبال یگدیگر و سر و کله همدیگر را می زنند معلوم نیست چه کسی پشت این مافیای بزرگ قرار دارد حال با گران کردن نان می خواهید نان مردم را ببرید آیا با این روشی که دولت مردان در پیش گرفته اند می خواهند مملکت را به آشوب و درگیری ریختن مردم به خیابانها بکشانید چرا مثل قمار بازهای قدیم رفتار می کنید به هر حال با این سیاست گذاری کشور وجان و دین ملت را به خطر انداختید

    • ناشناس ارسالی در

      سلام وقتی یک سری از خدا بی‌خبر حمله می‌کنند ماکارونی هارا جمع می‌کنند همین میشه کارخانه دار فرصت طلب بی دین قیمت می‌کند سه برابر آنوقت بااینکه برن جلوش بگیرند میاند بیک سری یارانه می‌دهند نان سه برابر و،،،،،،،

    • ناشناس ارسالی در

      احسنت عین حقیقت رو گفتی

    • ناشناس ارسالی در

      ئیسی رئیس جمهور انقلابی است . وانقلاب مستضعفین را که خسران بزرگی برای نظام است رقم خواهد زد .این فرد متزلزل ونابلد است وافراد ناصالح وغیر قابل اعتماد به او جهت می دهند . حذف ارز ترجیحی در این شرایط گرانی والتهاب که کمر مردم زیر بار گرانی خورد شده اصلا عاقلانه وحکیمانه نیست .

    • ناشناس ارسالی در

      بنا قول احادیث و روایات اسلامی: مومنان به خدا:سخن حق بگویید و حق طلبی کنید حتی اگر به ضررتان باشد/ من مصاحبه آقای رئیس جمهور ندیدم،اما در فضای مجازی، سخن از خانواده دو نفره و بالاتر رفته وانگار شبهه شده گویا خاکنیت خانواده یا خانوار یک نفره به رسمیت نمیشناسد! مجردی درهیچ بشری و الهی جرم نیست و مستوجب مجازات و یا بیعدالتی نیست، به دلایلی افرادی حتی تا سن میانسالی مجرد هستند و بدتربخاطر عذم یافتن همسر مناسب و شرایط فقر، به سن تجرد دائمی (بالای ۴۰ یا ۴۵ سال) رسیده اند و لزوما حتی همسر نیافتن و فقر مطلق همنسیت، گاهی چنان دوار مشکلات روحی و جسمی هستند که ناتوان ازازدواج مناسبند! چاره جز تحمل رنج تنهاییندارن! و عملا و از ناچاری خانواده یک نفره هستند./ تبعیض به افراد،یک ظلم مضاعف است، به اندز بیش تحملشان از ددست مردم موذی و تهمت زننده رنج میکشند!

    • فرشته ارسالی در

      حق گرفتنی هست

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه