به گزارش اکونومیست، فجایع آب‌و‌هوایی در ماه‌های اخیر شدید بوده‌اند و سریع. در ماه ژوئن، گرمایی بی‌سابقه شمال‌غرب اقیانوس آرام را فتح کرد و شرایط را برای آتش‌سوزی‌های مهیب فراهم آورد. در ماه جولای، سیلی شدید در مرکز چین، بیش از ۳۰ کشته بر جای گذاشت. در ماه آگوست آتش‌سوزی‌های وسیع، ترکیه و یونان را در کام خود کشید. هیئت بین‌دولتی تغییرات آب‌و‌هوایی (IPCC)، مرتبط با این موضوع، در روز دوشنبه آخرین گزارش خود را منتشر کرد. _این گزارش، که هشت سال پس از نسخه اصلی منتشر شد، جامع‌ترین بررسی علم فیزیک در باب تغییرات آب‌و‌هوایی را شامل می‌شود.
از نکات قابل توجهی که در مورد این گزارش وجود دارد، حجم شواهد مشخص آن است. IPCC در سال ۲۰۱۳-۱۴ و در آخرین گزارش گسترده‌ای که در مورد رویدادهای شدید جوی و ارتباط آنها با افزایش دما ارائه داد، تنها به سه مطالعه اشاره کرد. گستره اطلاعات بصری در هشت سال اخیر را تقریباً می‌توان علمی جدید تعبیر کرد که مجال داده است شواهد تجربی در کنار نظریه‌ها و مدل‌ها گنجانده شوند. امری که به تقویت درک فرایندهای اساسی انجامیده و بنابراین قادر است پیش‌بینی‌های سال‌های آتی را بهبود ببخشد
در گزارش اشاره شده که جهان چگونه در حال باز‌سازی است. از ۴۵ منطقه‌ای که IPCC دنیا را بهشان تقسیم‌بندی کرده (در نمودار با شش‌ضلعی نمایش داده شده است)، از دهه ۱۹۵۰، ۴۱ منطقه، بیشتر در معرض دمای بسیار‌بالا بوده‌اند. در دو منطقه، مرکزی و شرقی امریکای شمالی، هیچ سیگنال قاطعی وجود ندارد و دانشمندان نتوانسته‌اند در مورد آنچه در حال وقوع است، به توافق برسند. در دو تای دیگر (مخروط جنوبی امریکای جنوبی و افریقای مرکزی) شواهد به میزان کافی قابل اعتماد و گسترده نبودند تا حامی هیچ نتیجه موثقی باشند. دانشمندان حالا در مورد بیش از نیمی از مناطق گرم‌شده، به این اجماع رسیده‌اند که انسان‌ها در این افزایش دما نقش داشته‌اند؛ به عبارت دیگر افزایش دما بدون پمپاژ گازهای گلخانه‌ای به جو (اتفاقی که عمدتاً از طریق سوزاندن سوخت‌های فسیلی می‌افتد) رخ نمی‌دهد. این گزارش برای اولین بار نتیجه گرفته است که «نفوذ بشر، بی‌بر‌و‌برگرد، باعث گرمای جو، اقیانوس‌ها و خشکی‌ها گردیده است.» نتیجه این گزارش، پیشرفتی قابل توجه را به نسبت دومین گزارش IPCC که در سال ۱۹۹۵ منتشر شد، نشان می‌دهد؛ در گزارش ۱۹۹۵ به طور موقت این نظریه را ارائه داده بودند: «توازن شواهد، حکایت از تأثیر قابل توجه انسان بر آب‌و‌هوای جهانی دارد.»
بسیاری مناطق نیز بارش‌های بسیار شدید را تجربه کرده‌اند (به ویژه نواحی مرکزی و شرقی امریکای شمالی، و بخش اعظم اروپا و آسیا و نیز جنوب افریقا). خشکسالی‌ها، بیشتر در نواحی دیگر اتفاق افتاده‌اند. گرچه تأثیر فعالیت‌های انسانی به اندازه افزایش دما، تأثیر مشهودی نیست، اما همین تأثیر، «رویدادهایی پیچیده» را موجب شده است. _نظیر موج گرما که با خشکسالی و یا سیل ناشی از باران و افزایش سطح دریاها همراه بوده است.
یافته‌های IPCC باید نتایج متعددی داشته باشند. نمایندگان دولت از ۱۹۵ کشور آن را امضا کردند و همین امر، نادیده‌گرفتن این یافته‌ها را برای تصمیم‌گیران ناممکن کرد. داده‌های روشنی که در مورد آثار تغییرات آب‌و‌هوایی موجود است، باید زنگ خطری برای کشورهای ثروتمند باشد تا به کشورهای فقیر یاری رسانند با سیاره‌ای که رو به گرمی می‌رود، سازگار شوند. تمام جوامع باید حداکثر اقدامات را برای کاهش گرمایش انجام دهند. نتیجه قاطع گزارش اخیر، مبنی بر اینکه در حال حاضر، فعالیت‌های بشری کره زمین را تغییر داده‌اند، تقویت‌کننده این ایده است که انسان می‌تواند در شکل‌دهی آینده نقش‌آفرین و حمایت‌گر باشد.
اجلاس آب‌و‌هوایی سازمان ملل متحد که در نوامبر امسال در گلاسگو برگزار می‌شود نیز دستور کار خودش را دارد.
دیدگاه تان را بنویسید