زیدآبادی: این نتیجۀ ظاهربینی است جناب ولایتی!

این نکته‌ای است که به نظر من همیشه عیان بوده است، اما اینکه چرا آقای ولایتی اکنون متوجه آن شده است، جای شگفتی بسیار دارد.

کشورهای عرب، همواره از نوع حضور و نفوذ ایران در خاورمیانه بیمناک بوده‌اند بخصوص در آن زمانی که در تهران گفته می‌شد، پنج پایتخت عربی در اختیار جمهوری اسلامی است!

در یک برهه، کشورهای عرب بویژه عربستان، سلاح خود علیه جمهوری اسلامی را از رو بستند اما بعد به دلیل احساس آسیب‌پذیری خود، به این نتیجه رسیدند که به جای حضور در خط مقدم رویارویی، بهتر است ظاهر اوضاع را عادی کنند و به تلاش‌های پشت‌صحنۀ قدرت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای برای قطع نفوذ تهران در منطقۀ عربی بپیوندند. از همین رو، از چینی‌ها خواستند که برای عادی‌سازی رابطه‌شان با ایران وساطت کنند، امری که با پادرمیانی پکن به انجام رسید.

در تهران اما علاقۀ سعودی‌ها و دیگر کشورهای حوزۀ جنوبی خلیج فارس به عادی کردن روابط‌شان با ایران، در غایتِ ظاهربینی، حتی به "پیوستن عربستان به محور مقاومت" تعبیر شد!

این سطح از ظاهربینی چرا کشورها را به آنچه آقای ولایتی از آن اظهار نارضایتی کرده است، وسوسه نکند؟ بدبختانه در سیاست داخلی هم این ظاهربینی در اوج و غایت آن است. همۀ صف‌بندی‌های سیاسی به مشتی کلمات پوچ تقلیل یافته است. با این وضع، چرا آدم زرنگ‌ها با نفاق و ریاکاری و تکرار هر روزۀ مشتی کلمات بی‌محتوا، میدان‌دار صحنه نشوند؟