سید محمد زهیر غرضی؛
انتقاد زهیر غرضی از روایت شیرعلینیا درباره عقبماندگی ایران در اینترنت
زهیر غرضی در واکنش به اظهارات جعفر شیرعلینیا درباره عقبماندگی ایران در دسترسی به اینترنت، تأکید کرد که از اواخر دهه شصت اقدامات جدی برای ورود فناوریهای نوین، از جمله سوئیچ دیجیتال، تلفن همراه و پروژه ماهواره زهره آغاز شد، اما برخی افراد با این روند مخالفت کردند.
جعفر شیرعلینیا، مفسر و محقق جنگ، در تحلیلی گفته بود: «ما از دنیا عقب ماندیم و در جنگ ۱۲ روزه از نبود تکنولوژی ضربه خوردیم. در سالهای ۶۹ و ۷۰، در حالی که بسیاری از کشورهای دنیا از اینترنت استفاده میکردند، اینترنت در ایران تازه در حال نمود عمومی بود و تا سالهای ۷۵ و ۷۶ خبری از دسترسی گسترده به آن نبود. حتی ویدیوی نمادینی وجود دارد که آیتالله هاشمی رفسنجانی در یک برنامهی تلویزیونی با موضوع معرفی اینترنت، چند بار با کنجکاوی میپرسد مردم داخل کشور چگونه باید از اینترنت استفاده کنند؟ و در پاسخ گفته میشود فعلا این موضوع اهمیتی ندارد. در همان زمان، بسیاری از مردم دنیا از اینترنت بهره میبردند.»
زهیر غرضی در واکنش به این اظهارات گفت: «آقای شیرعلینیا بهعنوان مفسر و تاریخدان جنگ نباید چنین خطایی مرتکب شود، چه به دلیل سوگیری و چه هر علت دیگر. واقعیت این است که ایران در اواخر دهه شصت قرارداد ورود سوئیچهای دیجیتال را امضا کرد، در دوران وزارت پدرم سید محمد غرضی، بهدنبال راهاندازی اینترنت و تلفن همراه رفت و حتی پروژه ماهواره زهره را هم پیگیری کرد. اما برخی افراد مانع شدند؛ آنها میخواستند ماهواره در اختیار خودشان باشد و با اینترنت نیز مخالفت کردند. همان زمان پدر من مقابل این نگاه ایستاد.»
او ادامه داد: «آقای شیرعلینیا وقتی فیلم گفتوگوی آقای هاشمی را میبیند، ای کاش ادامه ماجرا را هم بررسی کند. دادگاه مهدی نصیری درباره روزنامه صبح ـ که سید محمد غرضی از او شکایت کرده بود ـ نمونهای از همان شرایط است. درست نیست بگوییم هیچکس کاری نکرد. خیلیها تلاش کردند و هزینههای سیاسی و غیرسیاسی این مسیر را هم پدر من و امثال او پرداختند. اگر او آن اقدامات را انجام نمیداد، امروز به این راحتی امکان استفاده از اینترنت وجود نداشت. برخی میگویند اگر او نمیکرد، فرد دیگری این کار را میکرد، اما سوال اینجاست: کدامیک از کارهایی را که او نکرد، دیگران انجام دادهاند؟»
زهیر غرضی در پایان تأکید کرد که نباید تاریخ ورود اینترنت به ایران را با روایتهای ناقص و مقطعی تحریف کرد، چرا که تلاشها و هزینههای زیادی برای تحقق آن صورت گرفت.