درخت مرگ! | اگر موقع باران زیر این درخت باشید، می‌میرید! | هشدار جدی+ویدئو

در سال ۱۹۹۹ «نیکولا استریکلند» برای تعطیلات به جزیره توباگو در دریای کارائیب رفت. او در صبح اولین روز از سفرش، به جستجوی صدف‌ها و مرجان‌ها در شن‌های سفید پرداخت، اما اتفاقات بدی برای او رقم خورد. استریکلند و دوستش میوه‌های سبز خوشبویی را در جزیره پیدا کردند که در میان نارگیل‌ها و انبه‌ها در ساحل پراکنده بود. آنها تصمیم گرفتند که از میوه این درخت بخورند، اما در عرض چند ثانیه بوی فلفل و احساس سوزش، طعم شیرین مطبوع میوه را تحت الشعاع قرار داد و این دو نفر توانایی خوردن میوه را نیز از دست دادند.

این میوه متعلق به درخت «Hippomane mancinella» است که گاهی از آن به عنوان "سیب ساحلی" یا "گواوا سمی" یاد می‌شود و بومی مناطق گرمسیری جنوب آمریکای شمالی و همچنین آمریکای مرکزی، دریای کارائیب و بخش‌هایی از شمال آمریکای جنوبی است. این گیاه در زبان اسپانیایی نام دیگری نیز دارد، «arbol de la muerte» در لغت به معنای "درخت مرگ" است. طبق نوشته کتاب رکورد‌های گینس، درخت منچینیل در واقع خطرناک‌ترین درخت جهان است. همانطور که توسط موسسه علوم غذایی و کشاورزی فلوریدا توضیح داده شده است، تمام قسمت‌های منچینیل بسیار سمی هستند و تعامل با هر بخشی از این درخت و خوردن میوه و برگ‌های آن نیز می‌تواند کشنده باشد.

این درخت شیره غلیظ و شیری رنگی تولید می‌کند که از پوست، برگ و حتی میوه آن ترشح می‌شود و در صورت تماس با پوست می‌تواند باعث ایجاد تاول‌های شدید مانند سوختگی نیز می‌شود. به دلیل این ویژگی‌های خطرناک، در برخی از قسمت‌های محدوده درخت، یک صلیب یا یک حلقه قرمز به معنی هشدار وجود دارد.

درخت منچینیل قابل حذف شدن نیست و نقش مهمی در اکوسیستم‌های محلی ایفا و به عنوان یک درختچه بزرگ در جنگل‌های انبوه رشد و بادشکن‌های عالی ایجاد کرده و همچنین از فرسایش ساحلی در سواحل آمریکای مرکزی محافظت می‌کند. گزارش‌هایی از موارد شدید التهاب چشم و حتی کوری موقت ناشی از دود سوزاندن چوب منچینیل هم گزارش شده است. با این حال، نجاران کارائیبی قرن هاست که از چوب این درخت در ساخت مبلمان استفاده می‌کنند. برای این کار، پس از آن که چوب با دقت بریده شد، در آفتاب خشک می‌شود تا شیره سمی آن خنثی شود.

گفتنی است که استریکلند و دوستش پس از خوردن این میوه زنده ماندند، زیرا آنها فقط مقدار کمی از آن را خورده بودند و بیش از هشت ساعت طول کشید تا درد آنها کاهش یابد. سم، به غدد لنفاوی گردن آنها نفوذ کرده و باعث تشدید درد شده بود.